تدقیق انگاره های حاکم بر حضور زنان مسلمان در عرصه های عمومی شهری (نمونه موردی: شهر شیراز)

فرآیند جنسیتی شدن عرصه‌های عمومی شهری و عدم توجه  طراحان شهری به ویژگی‌ها، نیاز‌های گروه‌های مختلف اجتماعی موجب گشته تا این عرصه‌ها هویت متعالی خویش را از دست بدهند. در این بین به نظر می‌رسد زنان از جمله گروه‌هایی باشند که توجه به ویژگی‌ها و نیازهایشان در طراحی عرصه‌های عمومی شهری، برای ایجاد انگیزش حضور و  برقراری تعاملات متعارف اجتماعی، بیش از سایر گرو‌ها نادیده انگاشته شده است. از این‌رو پژوهش حاضر، با هدف ارایه‌ انگاره‌های مؤثر بر حضور و برقراری تعاملات متعارف اجتماعی زنان در عرصه‌های عمومی شهری و با تأکید بر ترجیحات آنان شکل گرفته است. در این پژوهش، از روش تحقیق توصیفی – تحلیلی در بستری از مطالعات کتابخانه‌ای و از روش تحقیق پیمایشی در بستر مطالعات میدانی و از شیوه‌های تحقیق مرور متون و منابع، مشاهده و مصاحبه بهره گرفته شده‌است. همچنین از پرسش‌نامه به عنوان ابزار جمع آوری اطلاعات، از نرم افزار‌های SPSS و LISRER به عنوان ابزار تحلیل و ارزیابی داده‌ها و از مدل ساختاری (تحلیل عاملی تاییدی) و روش تحلیل حداقل مربعات غیر وزنی به عنوان روش تحلیل داده‌ها استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که وجود انگاره‌های دسترسی، امنیت، آسایش، هم آوایی با طبیعت، پویایی و جذابیت، رویداد پذیری و رمز‌گرایی در عرصه‌های عمومی شهری، بر انگیزش حضور زنان در این عرصه‌ها موثر هستند.